എത്ര മുഖംമൂടികളാണു നമ്മള്‍
അണിയുന്നു നിത്യമീ ജീവിതത്തില്‍ !
ഒട്ടിച്ചു വെച്ചൊരു പുഞ്ചിരി ചുണ്ടത്തു
നേര്‍ത്തതാണെങ്കിലും കാണ്മതില്ലേ
പൂമുഖത്തുള്ളോരു വാതിലിന്‍ മണിയൊച്ച
കേള്‍ക്കുകില്‍ ഒരുമാത്ര പല്ലിറുമ്മും
'ആരാണീ നേരത്തു ശല്യം 'എന്നോര്‍ത്തിടും
വാതില്‍ തുറന്നിട്ടു പുഞ്ചിരിക്കും
''ആരാണ് വന്നിതു,കണ്ടിട്ടിതെത്രനാള്‍
തോന്നിയല്ലോ വരാനിപ്പോഴേലും
.............."
സല്‍ക്കാരം നീണ്ടുപോം -നാവിന്നു വിശ്രമം
തീരെയില്ലാതങ്ങു സംസാരം നീണ്ടുപോം
ഒടുവില്‍ വിടചൊല്ലിപ്പിരിയുന്ന നേരത്തു
കണ്ണുനീര്‍ത്തുള്ളിയൊന്നിറ്റു വീഴും
കാണണം വീണ്ടുമെന്നാശയില്ലാകിലും
ഉരചെയ്തിടുന്നുപോല്‍ 'വീണ്ടും കാണാം'
പിന്നെയൊരാശ്വാസനിശ്വാസമുണ്ട -
ങ്ങതിഥികള്‍ പോയതിന്നാഘോഷമായ്
ആരാണു ചൊല്ലിയെന്നറിയില്ല പണ്ടെന്നോ
അതിഥി ദേവോഭവ : എന്ന വാക്യം .
No comments:
Post a Comment