പൈങ്കിളീ... എന്റെ പാട്ടുകാരീ...

അകലെയാക്കുന്നിന്‍ മുകളിലെപ്പൂമര-

ക്കൊമ്പിലങ്ങൊറ്റയ്ക്കിരുന്നുപാടും

പൈങ്കിളിപ്പെണ്ണേ കുരുന്നുപെണ്ണേ, നിന്റെ

പ്രിയനവനെങ്ങുപോയ് പാട്ടുകാരീ....

കൂടൊന്നു ചേലില്‍ ചമയ്ക്കവേണ്ടേ, പിന്നെ

സ്വപ്നത്തിന്‍ വിത്തു വിതയ്ക്കവേണ്ടേ, നിന്റെ

മോഹങ്ങളവനോടു ചൊല്ലിടേണ്ടേ, പേറു-

മണ്ഡങ്ങളൊന്നായ് ചൊരിഞ്ഞിടേണ്ടേ...

അവന്‍ പകര്‍ന്നേകുമാ സ്നേഹതാപം പകര്‍-

ന്നടയിരിക്കേണമാക്കൊച്ചു കൂട്ടില്‍

നിശീഥങ്ങളെങ്ങോ മറഞ്ഞുപോം പകലുക-

ളൊന്നായി യാത്രപറഞ്ഞുപോകും

ദുര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ ഭേദിച്ചു വന്നീടുമൊരുനാളില്‍

പിഞ്ചുപൈതങ്ങളോ കൊഞ്ചലുമായ്

ശത്രുവിന്‍ ഭേദ്യവും പൈദാഹവും നീക്കി

നീ നിന്റെ ജീവന്‍ പകര്‍ന്നു നല്കും

ഒരുനാളിലവര്‍ തന്റെ ചിറകുകള്‍ വീശിയ-

ങ്ങകലേയ്ക്കു പാറിപ്പറന്നു പോകും

നിറയുമാ നിര്‍വൃതി വായ്ക്കും മനസ്സുമായ്

അതു നോക്കി നില്‍ക്കും നീ നിര്‍ന്നിമേഷം

വീണ്ടുമീപ്പൂമരക്കൊമ്പിലങ്ങേകയായ്

പാടിത്തളര്‍ന്നു നീ കാത്തിരിക്കും

നിന്റെ കണവനായ് പിന്നെയും കാത്തിരിക്കും

വീണ്ടുമൊന്നായിച്ചേരുവാന്‍ കാത്തിരിക്കും