മുല്ല

മുല്ല
.

നിദ്രാവിഹീനമാം ഏകാന്തരാവിതിൽ 

കിന്നാരമോതി വരുന്നതാരോ 

പാതിതുറന്നോരെൻ ജാലകവാതിൽ 

കടന്നുവന്നെത്തുന്ന സ്നേഹമേതോ.. 

എത്രമേൽ സ്നേഹമോടെന്നെപ്പുണരുന്ന 

ശ്രീസുഗന്ധത്തിന്റെ  കൈകളേതോ

കൂരിരുൾക്കാമ്പിതിൽ  മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന 

ശുഭ്രനൈർമ്മല്യത്തിൻ നാമമേതോ.
ഈ പകൽ  കാപട്യമൊന്നുമേ കാണുവാൻ
കൺതുറക്കാത്തതാം കുഞ്ഞുപൂവേ
ശുദ്ധശുഭ്രം നിന്റെ നിർമ്മലമേനിയിൽ
സൗരഭ്യകുംഭമൊളിപ്പിച്ചുവോ
രാവിതിൽ സ്വർഗ്ഗത്തുനിന്നുവന്നെത്തുന്ന
നീഹാരമൊക്കെയും ചൂടിനിൽക്കും
മല്ലികപ്പൂവേ നീ എന്നെന്നുമെൻമനം 
നിന്റേതുമാത്രമായ്  മാറ്റിയെന്നോ...
നിലാവിന്റെ തുണ്ടൊന്നു താഴെപ്പതിച്ചപോൽ 

നീ വിരാജിക്കുന്നു മല്ലികപ്പൂവേ ...
സ്നേഹിക്കയാണുഞാൻ നിന്നെ ഞാനെന്റെയീ
ജീവനെപ്പോലെ കുരുന്നുപൂവേ.