സൂര്യനോട് ....

നിത്യവും നീലാകാശ സഞ്ചാരം നടത്തീടും 
കർമ്മസാക്ഷിയോടായ് ഞാനൊന്നു ചോദിച്ചീടട്ടെ 
എന്തേനീ കാണാത്തതീയധർമ്മപ്പേക്കൂത്തുകൾ 
അന്തമില്ലാതീപ്പാരിൽ അരങ്ങേറുന്നു നിത്യം 

ശിശുക്കൾ പൈതങ്ങൾക്കും കൗമാര കുസൃതിക്കും 
യുവചേതനയ്ക്കുമീ വാർദ്ധക്യ മാറാപ്പിനും 
ഒന്നുപോൽ നല്കീടുന്നു പീഢകൾ കാട്ടാളൻമാർ 
എന്നുമീ ദുഷ്ടക്കൂട്ടം നടമാടുന്നൂ ഭൂവിൽ 

അവരെത്തളയ്ക്കുവാൻ ,തടഞ്ഞു നിർത്തീടുവാൻ 
ആവതില്ലിവിടുത്തെ നിയമക്കുടുക്കിന്ന് 
അവരെ നശിപ്പിയ്കാനാവില്ല ശസ്ത്രങ്ങൾക്കും 
അവരെത്തടുക്കുവാനാവില്ല മിത്രങ്ങൾക്കും 

അഗ്നിതൻ കരങ്ങളെ നീട്ടിയീക്കിരാതരെ 
ഭസ്മമാക്കീടാനിത്ര വൈകുന്നതെന്തേ സൂര്യ !
നിന്റെ രശ്മികൾക്കായ് നീ കൊടുത്തീടുക താപം 
നിന്റെ കോപത്തിൻ തീക്ഷ്ണജ്ജ്വാലതൻ കൊടുംതാപം !

പടർന്നീടട്ടെ നിന്റെ ശക്തമാം തീനാളങ്ങൾ 
ഭസ്മമാക്കീടട്ടെയീക്കശ്മലന്മാരെ വേഗം 
രക്ഷിക്കനീയീപ്പിഞ്ചു പൈതങ്ങളവർക്കായ് 
ഇക്ഷിതിപ്പൂങ്കാവനം കാത്തിരിക്കുന്നു താഴെ